Radosław

12.11.200708:11

 

RADOSŁAW (niem. Coccejendorf)

 

Liczba ludności-243

Powierzchnia-347 ha

 

 

LOKALIZACJA

 

Wieś sołecka Radosław ( w ramach łącznego sołectwa Radosław/Warginie) położona jest w północnej części gminy, oddalona o ok.7 km od Sławna. Sąsiednie miejscowości to: Tokary, Warginie.

Na płn.-wschód od zwartej zabudowy wsi znajduje sie leśnictwo Radosław.

 

 

HISTORIA (pierwsza wzmianka 1759r.)

 

Historię frydercyjańskiej wsi Radosław poprzedzają dzieje średniowiecznej wsi Swenzenhagen wzmiankowanej w źródłach w 1354r., kiedy to została sprzedana miastu Sławno przez rodzinę Swenzonen. Nie znamy dziejów wsi w okresie wojny trzydziestoletniej, w kilka lat po jej zakończeniu w 1653r. Oszacowano zasoby leśne tego obszaru i zawarto ugodę między miastem i gospodarzami.

W 1850r. Doszło do podziału 70 ha łąk, w 1860 r. młynarz daniel Dubberke postawił w Radosławiu wiatrak koźlak, w 1908r. Przebudowano go na paltrak wyposażony w maszynę parową, w 1928r. Zbudowano także we wsi piekarnię zaopatrującą sąsiednie gminy. Oprócz ziemi do każdego gospodarstwa należała działka leśna; wieś otoczona była lasami i w okresie międzywojennym polowania, zbiór runa leśnego stanowiły dodatkowe zajęcie mieszkańców.

Dopiero w 1923r. W Radosławiu wzniesiono kaplicę, w 1925r.postawiono pomnik upamiętniający ofiary I wojny. W 1908r. Powstała linia kolejowa (Sławno-Słupsk), w odległości ok.1km na południe od wsi powstał dworzec (linię zdemontowano w 1945r.).

W 1928r. Wybudowano drogę łączącą Radosław ze Sławskiem. Z Radosławiem związane było leśnictwo oraz cegielnia.

Po zakończeniu II wojny światowej ostatni przedstawiciele ludności niemieckiej wyjechali z Radosławia w 1947r.; część zabudowań w tym okresie uległa zniszczeniu.

 

 

ELEMENTY FUNKCJONALNE OSADY

 

• Kościół, Cmentarz

  Kościół-zlokalizowany w płn.-wschodniej części wsi, po wschodniej stronie drogi, na działce znacznie oddalonej od drogi, uwidoczniony na mapie z I.30 XX w.

  Cmentarz-materiał kartograficzny z k. XIX w. I I. 30 XX w., potwierdza istnienie wiejskiej nekropolii na południowy wschód od zwartej zabudowy wsi.

  Pomnik- ofiar I wojny światowej, potwierdzony historycznie, nie oznaczony na materiale kartograficznym.

• Przemysł, technika

  Wiatrak-zlokalizowany na północnym krańcu wsi, po wschodniej stronie drogi, potwierdzony na materiale kartograficznym.

  Piekarnia-wzniesiona w 1928r.,wzmiankowa w tekstach źródłowych.

  Stacja kolejowa-oddalona ok.1 km na południe od wsi, powstała w okresie budowy linii kolejowej w 1908r.;zaznaczona na mapie z I.30 XX w.

  Kuźnia-potwierdzone istnienie kuźni w Radosławiu w źródłach pisanych.

  Cegielnia-zlokalizowana ok.3 km na płn.-wschód od wsi; zabudowania odnotowane na materiale kartograficznym.

  Leśnictwo Radosław- zlokalizowane ok.2,5km na płn.-wsch. Od zwartej zabudowy wsi, na skraju kompleksu leśnego. Istnienie leśnictwa w Radosławiu potwierdzają materiały historyczne.

 

 

WIEŚ WSPÓŁCZESNA

 

Radosław charakteryzuje się generalnie układem przestrzennym. Dwie drogi w układzie zbliżonym do równoleżnikowego uzupełniają kompozycję przestrzenną w południowej i północnej części wsi. Z uwagi na zachowany historycznie ukształtowany układ ruralistyczny wsi wyznacza się dla niego strefę „B” ochrony konserwatorskiej.

 

Zabudowa zagrodowa-Radosław od chwili powstania w poł.XVIIIw. Pozostawał wsią chłopską. Obecnie również dominuje typ zabudowy chłopskiej-zagrodowej, odzwierciedlający historyczne podziały własnościowe. Przeważają zagrody pełnorolne cztero-lub więcej budynkowe, z obiektami tworzącymi zarówno formę zamkniętych czworoboków, jak i „podkowy” z otwarciami od strony drogi, brukowanym podwórzem.

 

 

ZAGROŻENIA KRAJOBRAZU KULTUROWEGO

 

• historyczna zabudowa zagrodowa w wyniku działań wojennych i w kilku następnych latach po jej zakończeniu-znacznemu uszczupleniu. Dotyczyło to nie tylko pojedynczych obiektów ale także całych zagród.

• Z krajobrazu wsi zniknął wiatrak i dworzec kolejowy ( linię zdemontowano w 1945r.)

• w obrębie budynków mieszkalnych częste zjawisko stanowi nowa kompozycja elewacji o dewaloryzującym charakterze- w zakresie powiększenia otworów okiennych, dobudówek itp., docieplenie panelami lub lokowania nowych obiektów o dewaloryzującej bryle (np. z wieżyczkami) w pierzejach historycznej zabudowy

• powstają także nowe obiekty kubaturowe typu pawilony (sklep)

• duże nasycenie tradycyjną zabudową ryglową winno stanowić atrakcję turystyczną i dawać asumpt do powstawania bazy turystycznej w zabytkowych obiektach.