Bobrowice

22.05.200612:48

Bobrowice (niem. Alt Beversdorf)

• Liczba ludności - 288
• Powierzchnia - 426  ha

 LOKALIZACJA

      Bobrowice to wieś sołecka położona na zachodzie gminy; oddalona o około 3.5km od Sławna. Sąsiednie miejscowości to: Bobrowiczki, Rzyszczewo. Wieś położona bezpośrednio po północnej stronie drogi E-28 na urozmaiconym pod względem topograficznym terenie.

 
HISTORIA (pierwsza wzmianka w 1357r.)

      Bobrowice są jedną z najstarszych wsi regionu. Pierwsza wzmianka pochodzi  z 1357r. kiedy to książęta: Warcisław, Bogusław i Barnim przyjęli hołd lenny rady i obywateli Sławna ze wsi Bobrowiczki. Lecz biorąc pod uwagę pierwotny okolnicowy lub sakowy (zaułkowy) układ ruralistyczny charakterystyczny dla wsi słowiańskich; możemy z dużą dozą prawdopodobieństwa przyjąć, że jest to wieś najmniej XII/XIII wieczna.

Z późniejszych źródeł wynika, że miała ona około 80 włók wendyjskich (jedna włóka to 9.6 ha). Bobrowice stanowiły własność miejską Sławna podobnie jak Warszkowo i Radosław. W 1530r. Tezlaff Ristow odstąpił miastu młyn w Bobrowicach za 12.5 florena.

W okresie międzywojennym we wsi funkcjonował młyn wodny, wiatrak (spłonął w latach 20 XXw), działała gospoda (w 1911 r. Karl Marg wybudował dużą salę ze sceną), działała pasieka, kowal cieśla. W 1939r. wieś liczyła 369 mieszkańców.

Do 1945 r. Bobrowice pozostały wsią chłopska, po zakończeniu II wojny światowej zasiedloną przez osadników z różnych stron Polski.

 ELEMENTY FUNKCJONALNE WSI

• cmentarze

Cmentarz wiejski I – zlokalizowany na południowym krańcu pierzei wschodniej, tuż przy drodze do Sławna. Udokumentowany na historycznych mapach. Materiały pisane potwierdzają istnienie pomnika poległych w czasie I wojny światowej

Cmentarz wiejski II – zlokalizowany po południowej stronie drogi do Sławna, na pod. – zach. od wsi.

• przemysł, technika

Młyn wodny – wymieniony w źródłach pisanych, brak oznaczenia na mapach historycznych.

Wiatrak – udokumentowany na mapie z końca XIX wieku na płd. – zach. od wsi ( na południe od cmentarza I). Spłonął w latach 20 XXw. Później funkcjonował młyn motorowy.

Kuźnia, piekarnia, warsztaty kołodziejskie – wymienione w materialach pisanych, brak oznaczenia na mapie.

• obiekty użyteczności publicznej

Szkoła – wzniesiona w latach 1928-192; zlokalizowana w środkowej części pierzei zachodniej, uwidoczniona na mapie z lat 30 XXw.

Gospoda – czworoboczne zabudowania potwierdzone na historycznych mapach. Gospoda zlokalizowana na południe od wsi, po południowej stronie drogi do Sławna.

Sala wiejska – zbudowana przy gospodzie.

WIEŚ WSPÓŁCZESNA – UKŁAD PRZESTRZENNY

Skupiony – ulicowo-placowy z czytelnym pierwotnym założeniem okolnicowym lub zaułkowym 

Warunki topograficzne zdeterminowały formę układu i określiły dalszy rozwój przestrzenny; pierwotnie okolnicowy (lub zaułkowy), ewoluujący w kierunku układy ulicowo – placowego, w kierunku południowym (droga do Sławna).

Układ ruralistyczny Bobrowic obejmuje się strefą „B” ochrony konserwatorskiej.

Wydłużony plac wiejski obiega główna droga przecinając go w kilku miejscach. Historycznie ukształtowana sieć drożna czytelna, łącznie z drogami zagumiennymi.

 
WSPÓŁCZESNA ZABUDOWA

Zabudowa zagrodowa (zamknięty czworobok) dominująca w pierwotnym krajobrazie wsi, uległa na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat poważnej transformacji, co w praktyce oznacza, że tylko nieznaczny odsetek zagród zachował swój układ. Jest to zjawisko powszechne, charakterystyczne nie tylko dla wsi naszej gminy.

Wartość części obiektów zachowanych współcześnie jest na tyle wysoka, że objęto je ewidencją konserwatorską.

ELEMENTY FUNKCJONALNE WSI

CMENTARZE 

• cmentarz poewangelicki I (nieczynny) Brak śladów sepulkralnych i pomnika z I wojny światowej. Teren objęty strefą „B” ochrony konserwatorskiej w ramach ochrony układu ruralistycznego.

• cmentarz poewangelicki II (nieczynny), zlokalizowany po południowej stronie drogi do Sławna. Objęty strefą „K” ochrony konserwatorskiej.

OBIEKTY UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ 

• szkoła wzniesiona w latach 1928-1929; zlokalizowana w środkowej części pierzei zachodniej. Obiekt o wysokich walorach kulturowych, wskazany do wpisanie do rejestru zabytków.

 PRZEMYSŁ, TECHNIKA 

• młyn dawna zagroda młyńska położona na południowy-zachód od wsi, częściowo zachowana, prowadzona jest tam działalność agroturystyczna. Budynek młyński murowany, zdewaloryzowany przebudową, poza zainteresowaniem konserwatorskim.

ZAGROŻENIA KRAJOBRAZU KULTUROWEGO 

• Bobrowice należą – bez wątpienia – do najcenniejszych wsi nie tylko gminy Sławno, ale i całego regionu. Jest to jeden z najstarszych układów ruralistycznych (prawdopodobnie okolnicowy lub zaułkowy), którego następny rozwój determinowały warunki topograficzne.

• Niestety na przestrzeni ostatnich 20 lat doszło do szczególnie nasilonej destrukcji tradycyjnej zabudowy ryglowej. Nowe nawarstwienia kubaturowe nie nawiązują do wzorów tradycyjnego budownictwa regionu wiejskiego, stanowiąc niejednokrotnie przykry dysonans w krajobrazie kulturowym.

• Bezwzględnie konieczna jest ścisła współpraca powiatowego nadzoru budowlanego ze służbami konserwatorskimi w celu ochrony zabytkowej substancji tradycyjnego budownictwa wiejskiego w Bobrowicach.